Do uruchamiania kodów SQL w VBA służy metoda docmd – RunSQL
kliknij, aby powiększyć
Metoda ta ma 2 argumenty:
SQLStatement – kod SQL, argument wymagany
USE Transaction – parametr decydujący o użyciu transakcji. Argument opcjonalny, wartość domyślna True
Metody docmd.RunSQL najczęściej używam do uruchamiania kodu SQL będącego zapisem kwerend funkcjonalnych.Metoda ta ma duże znaczenie w przypadkach, gdy sam kod SQL jest oparty na kwerendzie parametrycznej, więc trudno ją zdefiniować i zapisać na stałe jako obiekt kwerendy.
Kwerenda dołączająca to typ kwerendy funkcjonalnej. W wyniku jej działania wybrane rekordy z innej tabeli/kwerendy są dołączane do już istniejącej tabeli.
kliknij, aby powiększyć
Wybieramy potrzebne pola tabeli/kwerendy, które mają być dołączone do innej tabeli, ustalamy kryteria, które rekordy mają tam trafić. Następnie naciskamy przycisk Dołącz.
Automatycznie pojawi się formularz, w którym wskazujemy tabelę docelową:
kliknij, aby powiększyć
Na siatce kwerendy pojawi się od razu linia z nazwami pól docelowej tabeli, do której dołączamy rekordy.
kliknij, aby powiększyć
Część nazw pól może być automatycznie wypełniona, brakujące trzeba ustawić ręcznie:
kliknij, aby powiększyć
Chcąc w ten sposób utworzyć tabelę – trzeba uruchomić kwerendę w widoku projektu lub otworzyć ją na pasku nawigacji..Ponieważ to kwerenda funkcjonalna – pojawi się komunikat z ostrzeżeniem o uruchomieniu. można go ominąć np.makrem: Makro wyłączające ostrzeżenia
W okienku nawigacji kwerendy dołączające są oznaczone specjalnym symbolem:-
kliknij aby powiększyć
Przy definiowaniu kwerendy bardzo ważne jest dopasowanie typów danych w kolumnach. Jeżeli np. do pola typu liczba będziemy próbować dołączyć dane typu Tekst – pojawi się błąd. No i oczywiście do pola Autonumerowanie nic nie dodajemy.
Ponowne uruchomienie tej samej kwerendy – powoduje, że ponownie zostaną do niej dodane te same wiersze.
W praktyce ten typ kwerendy często wykorzystuję w projektach aplikacji, głównie do archiwizacji rekordów.
Kwerenda tworząca tabelę to typ kwerendy funkcjonalnej. W wyniku jej działania, na podstawie danych z innej tabeli/kwerendy , tworzona jest nowa tabela.
Tak jak wszystkie kwerendy tworzymy ją w oknie projektu kwerendy:
kliknij, aby powiększyć
Wybieramy potrzebne pola tabeli/kwerendy, które mają być polami nowej tabeli i naciskamy przycisk Utwórz tabelę. Pojawi się formularz, w którym wpisujemy nazwę tworzonej tabeli i naciskamy OK.
Chcąc w ten sposób utworzyć tabelę – trzeba uruchomić kwerendę.
Oczywiście pojawi się komunikat z ostrzeżeniem o uruchomieniu. ale można go ominąć np.makrem: Makro wyłączające ostrzeżenia
W okienku nawigacji kwerendy tworzące tabelę są oznaczone specjalnym symbolem:-
kliknij, aby powiększyć
W praktyce – nie pamiętam, żebym kiedyś wykorzystywała w aplikacjach taką kwerendę. Z reguły utworzenie tabeli jest czynnością jednorazową.
Ponowne uruchomienie tej samej kwerendy – powoduje usunięcie tabeli i ponowne utworzenie tej tabeli.
Każda aplikacja stworzona w Accessie powinna działać tak, żeby użytkownik nie musiał się zastanawiać jak reagować na różnego rodzaju komunikaty systemowe bazy. Jak je wyłączyć w kodzie VBA? . Robimy to za pomocą metody obiektu docmd – SetWarnings
kliknij, aby powiększyć
Metoda ta może przyjmować wartość typu Boolean:
False – przy wyłączeniu ostrzeżeń
True – przy włączeniu ostrzeżeń
Warto tu pamiętać, że jeżeli wyłączamy w kodzie ostrzeżenia, to potem należy je włączyć. Nawet wyjście z procedury nie resetuje ustawień.
Przykładowy kod może wyglądać tak:
Public Sub MojaProcedura() DoCmd.SetWarnings False ‘ciąg instrukcji np. kwerendy funkcjonalne DoCmd.SetWarnings True End Sub
Makro wyłączające ostrzeżenia jest często stosowanym elementem bazy danych. W praktycznym zastosowaniu najczęściej wykorzystywane jest przed uruchamianiem kwerend funkcjonalnych.
kliknij, aby powiększyć
Chcąc utworzyć takie makro wchodzimy na kartę Tworzenie –> Makro
kliknij, aby powiększyć
W kolejnym kroku, w grupie opcji Pokazywanie/ukrywanie włączamy naciskamy przełącznik Pokaż wszystkie akcje i dodajemy akcję Ustaw ostrzeżenia.
Następnie wyłączamy ostrzeżenia wybierając Nie.
Kliknij, aby powiększyć.
Potem możemy jako kolejną akcję makra ustawić np. otwieranie kwerendy funkcjonalnej. W ostatnim kroku takiego makra dobrze jednak wstawić powrót do stanu początkowego tj.ustawić ostrzeżenia na włączone.
